Verre verbindingen door bergen en dalen
320 kilometer verglazen in het buitengebied van Herford, Duitsland. Akkers, dorpen, steden en landwegen… Bij het aanleggen van glasvezel komt VolkerWessels Telecom Deutschland GmbH door allerlei decors. Onze collega’s voorzien een groot aantal woningen van een breedbandaansluiting. Volgens projectmanager Robert Reints een uitdagend en onvoorspelbaar project.
Vanuit de backbone tot aan de fundering
De verbinding valt twee keer weg. Met een kleine ruis is Robert Reints eindelijk weer hoorbaar: ‘Dit is typisch Duits. Het Nederlandse netwerk is voor ons echt een verademing.’ Het breedbandnetwerk dat Nederland gewend is, is in Duitsland niet zo vanzelfsprekend. Toch is het een Europese verplichting om een bepaald percentage inwoners breedband te bieden. Dat is de reden dat veel Europese landen, waaronder Duitsland, versneld starten met de verglazing. ‘We leggen de tracés aan vanuit de backbone tot aan de fundering. Vanaf maart zullen de eerste woningen op internet zijn aangesloten. Op 31 juni 2023 moeten we volledig klaar zijn. Het project loopt dus aan één stuk door.’
‘Deutsche Gründlichkeit’
Het verglazen van woningen met een beperkte verbinding heeft dus de prioriteit van de Duitse overheid. Speciaal voor deze woningen verstrekt de regering subsidies aan private partijen om het proces te versnellen. Inmiddels werkt Robert al 2,5 jaar in Duitsland, maar woont hij nog in Nederland. Hij werkt onder andere samen met Duitse en Engelse collega’s. Dit zorgt regelmatig voor een leuke dynamiek: ‘Duitsers zijn veel meer van de regelgeving. Als we tegen een probleem aanlopen, formuleert een Duitser eerst het hele probleem, terwijl een Engelsman al spontaan aan een oplossing begint. Wij zitten daar ergens tussenin. Dat brengt ons soms in grappige situaties!’ Deze mix van culturen maakt de werksfeer voor Robert juist interessant: ‘Je moet het leuk vinden en van elkaar willen leren. Dan vullen we elkaar eigenlijk heel goed aan.’
Mogen we?
Naast de culturele verschillen en het feit dat in Nederland de private sector het initiatief tot verglazing neemt, kent ook de projectuitvoering verschillen met Duitsland. ‘De digitalisering in Duitsland is nog niet zo ver als in Nederland. Ook bij ons is KLIC verplichte kost, maar dat is hier minder gedigitaliseerd. In Nederland vraag je KLIC op en zie je in één oogopslag alle disciplines. Als wij KLIC opvragen moeten we eerst alle desbetreffende instanties benaderen. Ik schrijf een brief naar het energiebedrijf, het telecombedrijf, de gemeente, enzovoort. Dat maakt het soms lastig en tijdrovend.’ Het krijgen van voldoende informatie om in één keer door te gaan is voor het team dan ook een grote uitdaging.
Spannende vondsten
Ook de verschillende gebieden brengen uitdagingen met zich mee, schetst Robert: ‘Je gaat overal dwars doorheen, omdat we specifieke adressen aansluiten. We weten nooit wat ons te wachten staat, dus we werken met een dynamische tijdsplanning. Per kwartaal kijken we vooruit.’ Zo wachten Robert en zijn collega’s regelmatig op vergunningen en hebben ze te maken met wisselende ondergronden. ‘Ook moeten we door verdachte gebieden waar bommen gedropt zijn door de Engelsen en Amerikanen in de Tweede Wereldoorlog. Voor deze locaties vragen wij luchtfoto’s uit 1945 op, om te kijken of onze routes wel veilig zijn. Dat maakt het af en toe best spannend!’, vertelt Robert. Het zal niet de eerste keer zijn dat ze een bijzondere vondst doen: ‘We hebben al eens een Amerikaanse handgranaat opgegraven. Deze is natuurlijk netjes meegenomen door de politie.’
Verschillende ondergronden
Niet alleen de bijzondere vondsten maken het inschatten van ondergronden lastig. Ook het vele gebruik van asfalt in Duitse woonwijken en op voetpaden maakt het werk veel uitdagender. Frezen is in Duitsland dan ook een stuk gebruikelijker: ‘Met een groot freeswiel snijden we door de straten. In Nederland zie je dat niet zo veel, omdat daar overal dertig bij dertig betontegels liggen.’ Maar met de lastige ondergronden ontkomen Robert en zijn collega’s er niet aan. ‘Er ligt zwaar beton en veel asfalt. We werken daarom standaard met asfaltherstelteams. Grote vrachtwagens brengen het asfalt en gieten dit in de sleuven wanneer wij daar klaar zijn.’ Omdat de ondergrond vaak onvoorspelbaar is, is ook het van tevoren uitstippelen van het juiste tracé een onzekere factor. ‘Is het überhaupt haalbaar wat we bedenken? Die vraag krijgen we regelmatig. Maar in praktijk pakt het eigenlijk altijd goed uit. Ik heb dan ook veel vertrouwen in het project!’