Lessen voor een slimme toekomst
We zijn de afgelopen tijd anders gaan leven. Waar file voorheen een grote ergernis was, blijft de auto door het thuiswerken vaker staan. Bestelbusjes rijden daarentegen af en aan, en doordat wij massaal aan het klussen zijn geslagen, draaien bouwmarkten en stortplaatsen overuren. Het zijn slechts enkele voorbeelden van de impact die de coronacrisis heeft op ons én op de omgeving. De gevolgen van de coronacrisis op stedelijke uitdagingen (urban challenges) en de lessen die we hieruit kunnen trekken, houden mij momenteel bezig.
Slimme (deel)mobiliteit
Enerzijds verdwenen de files tijdelijk, anderzijds ontstond er een run op tweedehands auto’s omdat het openbaar vervoer geen optie meer was. Deze reactie is voor de korte termijn heel begrijpelijk. Toch verwacht ik voor de lange termijn een toename van het gebruik van deelvervoer. Flexibiliteit en service worden belangrijker dan het bezit van een auto of fiets. Hier spelen aanbieders zoals Swapfiets en Felyx scooters al gretig op in. Bij Strijp-S in Eindhoven zetten we als VolkerWessels met Mobility-S al goede stappen. Voorafgaand is het namelijk lastig te bepalen hoeveel (deel)auto’s nodig zijn voor een buurt. Hiervoor moet je actueel de mobiliteitsbehoefte van bewoners monitoren door middel van data. Ontwikkelaars en gemeenten krijgen te maken met lage(re) parkeernormen in steden, terwijl de vraag naar nieuwe woningbouw toeneemt. Om aantrekkelijke en betaalbare woningen te kunnen blijven bouwen, is een duurzaam, slim en adaptief mobiliteitssysteem nodig op basis van deelvervoer. Met de ervaringen van Strijp-S zullen we ons hier de komende tijd verder in ontwikkelen, zodat binnenstedelijk wonen aantrekkelijk blijft.
Duurzaam werken op afstand
Gelukkig zorgt de bredere acceptatie van thuiswerken ervoor dat we efficiënter omgaan met het verkeer. Dankzij handige Internet of Things (IoT)-oplossingen kun je thuis al besluiten of je naar kantoor gaat op basis van de actuele verkeers- en kantoordrukte, en deel je de dag in op basis van behoeften. Zo kun je files vermijden, en hoef je niet per se een baan te kiezen op basis van jouw woonplaats, wat mogelijkheden biedt voor jezelf en voor krimpregio’s.
Minder op kantoor werken betekent wel iets voor de energiebehoefte aan het thuisfront. Meer verwarming, meer stroom voor de werkplek, misschien meer kopjes koffie. Gelukkig zie je steeds meer duurzame energieopwekking en –opslag, zoals zonnepanelen op de daken of windparken. Wat mij betreft kan die transitie altijd sneller, maar dit heeft mede te maken met overheidsbeleid en maatschappelijke acceptatie. Je hebt vergunningen nodig, en afhankelijk van de ligging, werken zonnepanelen simpelweg beter op het ene dak dan op het andere. Daarnaast is het niet duurzaam om bestaand materiaal af te breken en alles in één keer te vervangen.
Registreren en informeren
Thuiswerken doen we tegenwoordig in een opgeruimd huis, dankzij de kluswoede die gepaard ging met de coronacrisis. Een heel gezonde en productieve reactie, maar als het extra afval niet goed te verwerken of tijdig op te halen is, zorgt het voor overlast. Er zijn slimme digitale oplossingen mogelijk, zoals het reserveren van een tijdslot om je afval te deponeren. Minder digitaal, maar zeker niet minder nuttig, zijn initiatieven waarbij op een creatieve manier gebruik wordt gemaakt van tweedehands goederen. Ook in de bouw kijken we steeds meer naar circulair gebruik van materialen en het goed registreren hiervan, zoals het Madaster materialenpaspoort.
Slim naar de stad
In april was het een kaalslag op straat, maar je merkt met het zomerweer dat mensen weer de deur uit willen én gaan. Als ik door de stad loop valt het mij op dat het houden van afstand niet zo streng meer wordt nageleefd, mede omdat de ruimte er soms niet is. Dankzij techniek kunnen we de inwoners en bezoekers van een stad informeren. Met een druktemeter zie je bijvoorbeeld of er (te) veel mensen in het centrum zijn. Op basis van de dichtheid, kunnen bezoekers en inwoners zelf de keuze maken om wel of niet naar een drukbezocht gebied te gaan.
We zien dat een crisis voorrang krijgt op veel andere zaken en dat is volledig begrijpelijk. Wel hoop ik dat als er weer ruimte is voor een beetje reflectie, we niet vervallen in oude patronen, maar er lessen uit trekken voor een slimme toekomst!
Mijn naam is Cunera Smit. Ik werk als Business Developer Smart Cities bij VolkerWessels Telecom. Ik studeerde Bouwkunde aan de TU Delft. Het onderwerp Smart City ontwikkeling, o.a. bij de overheid, loopt als een rode draad door mijn carrière.